Bereleyiciydi yaşamak
Herkese küçük olan dünya, seninle beni aynı odada karşılaştırmıyordu
Vazgeçtim
Tren raylarında yatan, ezilmiş vücuduma bakmakla geçti gözlerim
Al ömrüm, vazgeçtim
Kulağıma fısıldayan hisse geldim
Girmeyi çok iyi bilsem de, niyetlenmediğim keşmekeşe hoş geldim
Kendimi özlemekle geçti yıllarım
Zarar ziyandı zaman, vazgeçtim
Kurusun diye bıraktığım çiçekleri aldım defterden
Şiirleri koydum, arasında mühim bir fark yoktu, vazgeçtim
Kitaplarda kimsenin çizmediği yerlerin altını çizerim
Senin yanlış yerde mi çizdim, üstümü çizip vazgeçtin?
Bu akşam tüm sevgililer buluşsun!
Benim sevgilimin gidişi, hepinizin buluşması bile etmez
Vazgeçtim.
