Hiç kimsenin mutluluğunda gözüm olmadı, ne kimseden para istedim ne de kimseyi çekememezlik yaptım. Ufak şeylerle mutlu oldum hep, hiç kimsenin hayatına karışmadım ama benim hayatıma karışanlar oldu. Durmadan ne yapmam gerektiğini söyleyenler, yaptığım şeyleri beğenmeyip öğüt verenler, yaşadığım hayatı beğenmeyenler oldu. Ben hiç kimseyi kırmadım, ezmedim, üzmedim ama hep ben kırıldım, ezildim ve üzüldüm ama yine de hep umutlu oldum, ne olursa olsun umutla yaşamaya da devam edeceğim çünkü vazgeçtim artık herkesi umursamaktan, her şeyi çok fazla düşünüp içime atmaktan, her şeye kafa yorup düşünüp durmaktan ve en önemlisi de insanların istediği insan olmaktan vazgeçtim.
