Ve insan vurgundu toprak kokusuna. Topraktan geldiğini bildiğinden midir bu vurgunluk yoksa bir gün toprak olacağından mı bilinmez fakat bilinen o dur ki insan asırlardır vurgundur yağmur sonrası aldığı soluğa. Belki de çok sevmesindendir yeryüzüne inen damlaları ve bunları sevmesi de tesadüf değildir elbet. Yağmuru bir şekilde izlerken buluyor kendini insan ve görüyor her bir damla bir diğerini takip ediyor önündekine hiçbir zarar vermeden. Kırmadan incitmeden nasıl sevilir onu öğretiyor yağmur damlaları ya da evlerini terk ediyor yeryüzündeki insanlar için. İniyor gökyüzünün berraklığından yeryüzünün bunca karanlığı arasına o karanlığı aydınlığa çevirmek için belki de yeryüzünü gökyüzüne benzetip biraz daha yaşanılır kılmak için kim bilir..
