Ve insan kaybetmişti. Kendisine açtığı savaşı... Peki insan, niçin kendisine savaş açar?
Evet bunu uzun uzun konuşabilir ve birçok fikir sunup, her birine ayrı parantezler açabiliriz. Fakat ben sadece insanın benlik adı altında kendisine açmış olduğu savaştan bahsetmek istiyorum.
Etrafımızda onca şey arasında en çok bahsedilen şeyin, benliğimiz olduğu gerçeği ne üzücü değil mi?
Artık kendimizi tanıyamaz olduk, geçmişe özlem duyar olduk.
Neden?
İnsan neden bunu yaptı ki kendine?
Onca gerçeklik varken, niçin sahte olan şeyleri seçti ki?
Ve artık, kitapların çığlıklar içerisinde acı çekmesini izler oldum, duyguların zindanlara kapatılıp yerini yalnızlaşan insanlığa bıraktığını gördüm ve birçok şey...
Ve işin garibi ne biliyor musunuz? Bir zaman gelecek ve gerçekleri arayan insanlar, yerlerini sahte olan şeyleri arayanlara bırakacak. Çünkü gerçeklik artık ulaşılamayacak kadar uzak kalacak ve sahteliği tercih edip bunu yargılayacak ve özleyecekler. İşte o zaman sahtelik değer kazanacak. Tamamen yalnızlaşacak ve kaybolacağız. Gerçekliğimizi unutacak, yok edeceğiz birbirimizi. Ne acı.
Niçin böyle olmak zorundaydı ki, niçin?
