Ve işte İstanbul’dayım
Çok bilinen bir semtte
Ne bir demir parçası umrumda
Ne o güzel manzara
Kalktım ayağa sövdüm tüm geçmişime
Betonların çirkinliğine
Kurduğum hayallere
Ama gökyüzü var
Her şeye rağmen, hala
Her şeye rağmen hala karanlık
Yürüyorum tüm bilinmezliğe
Benden tüm sevdiklerimi alan şehir
En çok sana dayanmıştı hayallerim
Geldim, gördüm.
Gideceğim.
Çalmayan kapımı, aranmayan telefonumu bırakıp gideceğim.
Ve gitmeliyim.
Çünkü gitmek var.
Her şeye rağmen, hala.
Hiç görmek istemesemde en yakındımda gitmek var hala.
Cebimde beş kuruş olmadan geldiğim şehir
Cebime çok kuruş olduran şehir
Heybemdeki hayalleri kuruşa değiştirdin diye gideceğim.
Benden sevdiklerimi aldın diye gideceğim.
Seni sonunda eskisi gibi yalnız bırakıp
Onun için geldim, onun için gideceğim.
