Yıllar önce onu ilk gördüğü yere gelmişti tekrar. Her sene bu son gelişim mi olacak diye tekrarlanan soru yine bir anlığına geçti aklından. Cevabını biliyordu aslında, nefes aldığı müddetçe...
Sigarasını yakıp dumanların arasındaki sevdiğini seyre daldı özlemle. Bir sigara, birkaç dakika, sadece ona ait olan, hayallerinde yaşattığı sevgilisiyle işte bu kadar kısa bir an...
Son bir nefes aldı ve son bir duman. Seslendi ona, "Seni sadece sen olarak tanıyanlara ne yazık, bendeki seni tanımayanlara ne yazık..."
Artık parmaklarını yakan sigarasını söndürüp düşünceli adımlarla aşina olduğu patikadan omzuna düşen yağmur damlaları eşliğinde gözden kayboldu...
