Bir papatya ölmek istemişse,

onu sulamak ihanettir belki de.

Güneş inadına dokunurken tenine,

O köklerini karanlığa zincirler,

her yaprağında bir hikâye,

her düşüşünde bir keder taşır.

Penceremden içeri süzülür gece,

ve Cioran fısıldar uykularımdan:

"En büyük cinayet doğurulmuş olmaktır."

Öyleyse en büyük irade,

bu laneti sırtlanıp,

Atlamak dünyanın orta yerinden

son bir kez gülümseyip

Gülümseyerek geçmek ekseninden.

Bilirsin,

bir daha asla geri dönmezler

Bu dünyadan gülümseyerek gidenler 


Dilan Etik