Ses ver kalem, artık ne kaldı yazılacak? Küçülüyorsun işte! Ömrün azalıyor. Yıllardır ruhumu yansıttın kâğıtlara; ağladık, güldük, çile çektik...Yine de vazgeçmedik. Her şey için teşekkür ederim. Dert ve zevk ortağı kalemim, sen, yavaştan hazırlan. Ben sana haber vereceğim.
