Bi veda oldu
Bi göbek bağı koptu ana rahminden
Bi veda oldum
Kırmızı kazağım ateşte yandı
Biliyordum sana beyazın çok yakışacağını
Uzaksın
Yalnızım
Hayaletler
Hayaletler görüyorum
Gülme!
Gök yarıldı, göğe baktım
Göğe baktım yerin en dibinden
Sana veda edebilmek için çıktım
Yıllarca kendimi hapsettiğim inimden
Bi veda oldu
Bi tay daha dört nala terk etti
Dünyaya geldiği kafatasımın içini
Bi veda oldum
Kırmızı en nefret ettiğim renk artık
Ve korkutmuyor palyaçolar
Korkutmuyor karanlık
Çünkü yaşadım en büyük korkumu
Acısı, biliyordum bir gün bunu yaşayacağımı
Bi çarşamba günü tanıştım seninle
İlk bahardı, çilek günleri saat akşama yakın
Üstünde siyah bi bluz, bakışların şaşkın
Göz bebeklerin büyük ve halin saçma
Bi çarşamba günü veda edemedim sana
Hava soğuktu, üstünde pişti olduğumuz kırmızı kazak ve ceketin yanında
Otobüsün şoförü fazla açmıştı klimayı
Terlemiş ve bundan şikayet etmiştik
Molalarda ise üşüyordun
Beraber çay içmiştik
Bi veda edemedim sana
Günlerden çarşamba
Çünkü çok uzaktın.
Hemen yan koltuğumda
- Yıllar geçti -
Bi veda oldu
Günlerden pazar ve üstünde beyazlar
Seneler sonra tekrar gördüm gülüşünü
Ve alışkanlık işte gülümsedim sen gülümserken
Gülümsediğim yerden bi kadeh daha doldu
Bi veda oldum
