Veda tam da böyle olmalıydı.

Etekteki bütün taşlar dökülmeli,

Yerli yerine oturmalıydı hepsi.

İstenerek olmasa da olan oldu da.

Bu öyle bir veda ki kapıdan bile bakılmayacak gidecek olana. Ne garip ki insan iki hissin arasında muallakta kalıveriyor.

Bunun ismi başka birşey olsa gerek.Vedanın değerine haksızlık diğer türlü.

Beklenti yüceldikçe gerçekle arasında ki uçurum da o kadar büyüyor.

Geçmişte bir anı olarak kurutulacağı dahi belli değil hislerin. Ne yazık umana, bulduğuyla hiçliğe karışana

Ve insan yine kendi ayağına sıkar