Bu akıp giden yıldızlarla
İplerini kaçırmaktan korktuğumuz balonların altında
Kontrolden çıkmaktan korkuyoruz
Bu dünyayı çok ciddiye almamızın zehrini
Her gün içimize çekiyoruz
O hep üzüldüğümüz koridorlarda
Dans ederken yalnız başımıza
Yıldızlar sarhoş olup düşüyor
Etrafımıza
Aynada yabancı görmek kırıyor kalbimi
Kendi hayat çizgimden kopmuşum ve atılmışım gibi
Bulunduğum bütün zamanlar için birer endişe
Tam göğüs kafesimde
Şimdi kalbim kanatlanıp ateş alsa
En saf hislerime kucak açmış olurum
Kollarımdaki çizikler
Sırtımdaki yaralar
Bana hepsini sevmeyi öğrettiler
Şimdi bu büyük ışıkların altında
Bu esinti, boynumuzdan omzumuza ulaşırken
Bir an kadar keskin fakat uzun bir süreçle göz göze geliyorum
Hayatım
Kontrol etmeye çalıştığım bir kurdele
Rüzgârdan koruma çabasıyla
Elimden kayıp gidecek
Korkuyorum bırakınca olacak ne varsa
Gerçeklik artık bir ıslık uzaklığı
Ensemin hemen üstünde
Tenime değmeden uçuyor
Bu sürekli kıyıya vurup çekilmelerle
Kumsalım darmadağın
Şu bunaltıcı havada sadece
Gerçekliğin yeniden elimden tutmasını bekliyorum
