Döngüsü şaşmış hayatımın tam son çeyreğinde durdu an.. Zamanlamasını sorgulamadan aktı gün.. Fırsat tanımadan yumdu ağzını.. Kursak dolu.. İç ceset.. Ağrı yığın..
Çürümüş benliğimle unutmuş tüm huylarımı kanırtırcasına hatırlama çabası.. Avuç içleri şakaklarıma sertce vururken acı inleyiş.. Damla sızı.. Dudak kilit..
Tüm bu saçmalar sonunda bi fırt çekti işte ben.. Parmağım boyada iken özgürce dans edercesine arsız.. Efraf toz.. Duman yok..!
.
.
.
