Bir şehri yaktım hiç acımadan
Kül yağdı günlerce çökmüş çatılara
İçinde yüzlerce kadın ve adamla
Bir şehri yaktım hiç acımadan
Şehir denizlerden uzakta, çorak
Niceleri bir mutluluk bulmuş ayazında
Kalbinde yatanın merhametine sığınarak
Bir şehri yaktım hiç acımadan
Eskilerden kalmış yüce bir armağan
Kutsal, göklerden inmiş kitaplar kadar
Dökülen gözyaşlarımla beraber
Bir şehri yaktım hiç acımadan
Çünkü ihanet etti bize içindekiler
Şehir artık darmadağan*
İlahının büyüklüğünden yüz bularak
Bir şehri yaktım hiç acımadan
Son otobüsten tekmelendi kalanlar
Bir kaza değildi ya da bir intihar
Amasız fakatsız sadece intikam
Bir şehri yaktım hiç acımadan
Kimileri ağladı "Biz de sizdeniz." Yalan
En azılı düşmandan beter koyundaki yılan
Hepsinin bir bir düşsün diye maskesi
Bir şehri yaktım hiç acımadan
Geride kaldı sırtımızdan geçinen yüzlercesi
Altlarında pahalı, siyah arabalar
Ceplerinde bol sıfırlı maaşlarıyla
Bir şehri yaktım hiç acımadan
Parçasından ihanet akıyordu kalanların
Onlarla birlikte yandı yalanları
İstikbal için özgürlük adına
Bir şehri yaktım hiç acımadan
