Sabahın erken saatlerinde kendime konuşmayı seviyorum. Etrafta sadece biraz kedi var, bir de yaptığım haytalık. Midem boğazıma kadar dolu. Gün ve gün kahvaltının çekiciliğinden uzaklaşıyorum. Kayda değer bir değişim mi bilmiyorum! Vampir komşum Ş ile karşılaşsak bugün "Sen nasılsın?" diye sorsa ona sistemimin biraz karıştığını ama bana iyi gelen artık omurgamın parçaları olan yöntemlerimle hallettiğimi anlatırdım. Yama vurmak değil de onardığımı da anlayabiliriz buradan. Ama kafamda! Hepsi kafamda.
