Yağan ilk kar bu kış,

Gökyüzü buğulu, soğuk

Üşüyorum.

Karlar bile örtemedi,

Bu ülkenin karanlığını.


Kuşlar geçiyor üzerimizden;

Hüsranlar dökülüyor kanatlarından.

Dağların yamacında kol geziyor,

Duhâ vakti ervah çığlıkları.


Pencereye hışımla vuran yağmur,

Gecelerleri cisimsiz figanlar,

Kapımı saran yabani sarmaşıklar,

Mütemadiyen içimde visâlin özlemi.


Mağrur nefisler tünedi,

Tekin değil artık bu ülke.

Münzevi yaşamak yordu,

Hepimiz huzura müştakız.