I
Akdeniz güzü değince akşam sekize
Çimler kararan ateş yorgunudur.
Gün batar elbette bir yerde,
Mermer çekmecelere çocuklar oturur
İşte o zaman kırılır avuca batan tırnak
işte o zaman güneşe çıkan ayna burulur
ve sen nefret ettiğim her şey
sana bir kez daha şans veririm
-Nar yıkayan yağmura denk gelinceye dek-
II
Ateş basar beni şakaklarımdan
aklımın ardında boşluk,
dön-gitlerimde sarkıt ağrılar
Tanıdık yüzler, tanıdık duvar rengi
ve göçüt...
Ocak sekiz bugün,
yanıyorum.
Kapanan köyler var diyorlar
zambak görmeyeli kaç yol oldu diyorum
Dilim sürçüyor hep.
aff ı lisan istiyorum
Ve rüyalarım kısık sesli kalsın hep
Sayıklarsam bile
harflerim kanlı kalsın,
aff ı lisan, aff ı lisan, aff ı lisan
Eriyorum.
