Doğdu diyemeyiz onun için
Kendi geldi dünyaya Kendi
Böyle günlerde çıkarılan bardaklara
Kadeh denir
Ağzıyla ısıttı demiri Kendi
Şeker kaplı bileklerine
Beklemek hayat verdi
Kendi kaç gündür yazılmamış mektuplarla
Doldurmayı bilmediği görülmüştür mührüyle
Ve bir küfürle uyuyor kulaklarında
Kirazdan küfe diyemeyiz
Yükü dünyadan eksik
Birazdan bir küvet düşleyecek Kendi
Salonun ortasında
Hurda bakır saçlarıyla taşıyacak suyu
Burda bakın diye bağıracak
Göğsünü göstererek
Sonunda Kendi buldu suçluyu
Şarabı ateşle tanıştırdı
Yükünü emzirdi Kendi
Japonyada bir ada seçti kendine
Gitmenin anlamını ezberledi
Biraz daha bekleseydi diyemeyiz onun için
Gelmedi Kendi
