Bir siren sesiyle gelir farkındalık. Melodiyle devam eder ve ufak mırıltılar eşliğinde biter. O arada ben ölür, gider ve dönerim. Bazen kalır, dolaşır ve kabullenirim. Hiç bilmediğim hatıranın birinde dinlenirim.
İçeri giren incecik bir güneş ışığına izin vermek. Gelişini ilgiyle hatta övgüyle karşılamak. Kapını aralayıp daha fazlasını istesen de bazen yerinden kıpırdayamazsın. Şimdilik kucak açıyorum ışığıma. Parlaklığına hayran hayran bakıp teşekkür ediyorum yalnızca. Tanrı'ya?
