Hep okudum ilk günden beri
Sen yazdın ben okudum
Sonra sen çaldın,
söyledin,
Ben bu sefer de dinledim
Resme çok meraklıydım ama hiç...
hiç görmedim yüzünü
peşine düştüm...
aradım sonunda buldum.
Tanıdım seni, sen de beni
İzledim seni dinledim, okudum
uzaktan uzağa hiç vazgeçmeden
önce ruhunu tanıdım sonra yüzünü
önce ruhunu sevdim sonra yüzünü
hep sevdim sanatını
ben en çok senin ruhunu sevdim
hiç bitmesin diye... hiç bitirmedim
hiç bir şey bitiremedi
her gün özenle suladım seni yetiştirdim içimde
taze bir tohum gibi...
kimseyi dokundurmadım
kimse zarar veremedi sana-sen dışında
Yüzyıl geçti biz tanışalı,
savaşlar oldu
rejimler değişti
sen geldin gittin
ben geldim gittim
tanıştık... karıştık...
ama çiçeğim hiç açmadı
gerçek sandım suladıkça
suladıkça bekledim...
bir harekette gördüm
plastik bir tohummuş avucumdaki..
İki kayıp ruh sanmışım bizi bu akvaryumda...
bu bir gaflet!
sanmak gafleti..
akvaryum sandığım o boş fanusta,
burada bu "akvaryumda"
..
keşke...
keşke burada olmasaydım..
-sana her ağustos resim getiremezmişim.
