Olanı yıktıkça, var olana çıkan yolun sonu şimdi görülen.. Nedeni ya da niçini çokta yok zaten.. Bilinenin aksine bir kaç parafin etkisi.. Çeyreği geçen yarım asırda olanı biteni idrak edemeden farklındalık..işte şimdi çelmeyi taktı orta parmağıyla sürdü lekeyi alına..
Ne Pollock'un lekeleri gibiydi ne Schiele'nin ağrıları ne de Ensor'un sanrıları gibi.. Öyle karmakarışık öyle kepaze..
Çaput kasığa, parafin dudağa değdiği an yakıcak, yıkıcak işte yine tüm an'ları.. O zamana kadar üfle külleri evrene.. Mutlaka bir bankta baldırı çıplak oturmuş, seyreder an'ı.. Ak in'e iliğe..
