Varsın var olsundu onun adı

Bir ölü yalnız, adı anıldı mı yaşardı

Derin nefesler çekerdi toprak altından hep

Şapkadan çıkan palyaçoya benzerdi

Rüyada gülümsemesinin tadı


"Ona" ölme dedim.


Bir kere de biz ol diyelim

Ol diyelim tanrıya, yasa koyalım

Kafası karışsındı, mutlaklığı sarsılsındı

Anlasındı bu denli yaşamakları

Usulca kalbi uyanırdı acıya

Bilirdi o zaman asıl günahı


"Ona" ölme dedim


Tavrım bıçak sırtı, keskin

Evet bu bir isyandı

Ve sanki bir kez yensek ölümü

Denizler gül açardı


Gözleri bir dağ tavşanı neşesi

yaşamaya sulardı

Gözleri ufkun en ulaşılmaz yalnızlığı

Göğün denizi siyahlara buladığı

Kendine kırgın bir tabiat


"Ona" ölme dedim


Bilindik en karanlık sabahtı

Soğuklar sislerle anlaştı

Gözlerim, beni aldattı

Terk etti nisanı kırlangıç


Ona ölme demiştim...


Tüm gülüşlerim dudaklarında

Tanıdıkça ağzını bir solucan

kahkaha atar şimdi.