Yaşamak
Baharlar gibi saçılmak mıdır sahiden
Yoksa karanlığa dalmak mı
Sabahları sahiplenip güneşe doymak mı
Yoksa geceye yanıp kül olmak mı
Nedir sahiden yaşamak dedikleri
Bir avuç insan
Bir avuç fikir
Bir avuç eylem
Nereye vardırır bizleri
Kalplerimiz coşkuyla dolar mı
Düşüncelerimiz gelişip ufka dalar mı
Yaşadıklarımız huzura yarar mı
Yoksa
Avuclarımız mı yeşerir yeniden
Sanmam
Yaşamak
Küfre doymaktır nezdimde
Kendini yakmak
Ölüme varmaktır
Her kim ki çok yaşamıştır kendince
O derece üzülün acıyın kendisine
Çünkü
Kirlenmiştir ve kirletmiştir
Boğulmuş ve boğmustur
Yaşam
Nasıl günahlar ırmağıysa
Nasıl kederler durağıysa
Tanrıya dargın bana
Öylesine yanmıştır o insan da.
Bu yüzdendir
Sorarım nedir yaşamak dedikleri
Ne ademde ne havvada bulurum kendimi
Ne doğanın yüzünü serilir
Ne ayın koynunda uyuyabilirim sizler gibi
Bu yüzdendir
Acı doldurur yaşamanın hatrımdaki yerini
Keder ve açlıkla gezinirim sokaklarda
İnsanın insana
Utançla bakışını seyrederim
Dağılırım, dağılırım
Aklıma geldikçe
Yaşamak düşüncesi..
