Bir adım ötemdesin beni asla görmeyen sen
Gölgeni izliyorum yavaşça adımlarını sayarken
Ne bir dönüş ne de bir bakış bekliyorum aslında
Sonsuzluğa doğru yürürken alacakaranlığında
Alacakaranlıkta görüyorum gölgeni senin
Çünkü senin gölgen daha da kara alacakaranlıkta
Kayboluyor siyahın ben yürürken aynı kararlılıkta
Çünkü benim siyahım daha da kara senin alacakaranlığında
Acıyorum içten içe gölgene bastığımda
Hissedebiliyorum kalbindeki beyazı, üzeri puslu olsa da
Saklasan da kendini hayalî siyahında
Doğmaz mı en parlak yıldızlar bir parça karanlıkta?
Bir adım ötendeyim seni göremeyen ben
Güneşe bakamazsın ki ona sevdiğini söylerken
Hak ver bana, kör etmez mi eğer karşımda güneşsen
Ne yapardın seni sevdiğimi söyleyecek kadar körsem?
