Her gün kalkmak için kalkamam
Bir günde kalkamamak için yatamam
Bunları ikisi dışında hayatı bulamam
Kolay şeyler yazamam
Zor şeyleri zaten bilmem
Onu bunu şunu diyemem
Kendimi söyler kendimi yaşarım
Gözlerinizden sizi anlayamam
Dudaklarımla öpemem
Kalbimle sevemem
Doğruları yüzünüze söyleyemem
Ben bu şeyleri yapamayan
Zavallı insan
Önünüzde eğilir
Özür diler
Ve bu sahneden ayrılamam
Ben perdeler kapanınca arkada kalan gölgeler olmam
Ben hele yönetmen hiç olamam
Ben o olamam
Ben bu olamam
Ben ne olurum
Hiç olur
Her şey gibi davranır
Hiç yokmuşçasına ölürüm
Ben bir şey yapamayan
Çok şey düşleyen
Minik bir ruhum
El kadar kalbim
Dev kadar yüreğim var
Süslü kelimeleri seven ruhum
Anlamı derin olan gözlerim var
Aklına geleni söyleyen
Bir arada görünce anlamayan
Bir tek insanım ben
Ya sen?
