Yabancı gibi

Bugün kendimi kendime anlattım.

Dağıttım ortalığı, bilerek ve de isteyerek.

Tozlara da üfledim,

Nereye yağacağının bir önemi olmaksızın...

Sonra çocukluğumla selamlaştım.

Öyle yabancı gibi...

Canım acıdı.

Sarılsam hıçkırıklara boğulacaktım, bu kadarı kafiydi.

Evden uzaklaşmak isterken bile tır şoförü olmayı hayal eden ben, yüklerinden kurtulmayı bilemeyen yine ben.

Düşüncelerden zırhımla adım adım uzaklaşırken, sıcaktan elektrik direklerinin gölgesine sığındım.

Evimin kapısının kırmızısını görünceye kadar, dünyanın neresinde olduğumu bilmeksizin yürüdüm.

Ve bugün de anlam aradım.

İnanabileceğim bir anlam...