Yalnızlık mı?
Beynime üşüşmüş onlarca
Yabancı,
Nereye gitsem benimle
Geliyor.
Akıp giden coşkun bir
Nehir gibi
Kentin göbeğine doğru
Sürükleniyorlar.
Baş ağrısından öleceğim.
Kafam karmakarışık.
Sen ise benden
Habersiz bahcendeki
Kamelyada elinde
Bir buket çiçek
Mahçup mahçup
Gülümsüyorsun.
Hııh
Tamam peki öyle olsun.
Sen zaten uykuyu çok
Seversin.
Ha tabii bir de
Oldukça sıkıcı ve sıradan
İnsanları.
Garip olan ne olabilir ki
Değil mi sence?
Biliyorum,
Örneğin; şaşkın
Bir çocuğun meraklı
Bakışları hiç mi hiç
Acayip gelmez sana.
Çatır çatır çatırdıyor
Kafatasım.
Zong, zong, zong,
Baş ağrısından öleceğim.
Bir kırlangıç
Cıvıltısı duydum
Şimdi.
Yalnız kalabilmek
Ne mümkün,
Bilmelisin
Ben seni saat kulesinin
Hemen altında terk
Edeceğim.
Çünkü sen
Korkuyorsun benden.
Bu ne büyük yanılgı
Ne ciddi bir hakaret.
Baş ağrısından öleceğim.
Ve ben yalnızlığıma ortak
Herkesi
Bu gece rüyalarımda
Unutup,
Kaçıp, defolup gideceğim.
/ EA
