Yalanı savundu düşkünün biri... ''Mış'' gibi yaşanılan hayatlar sorgusuz kabul edildi. Başarısı kutlandı sıradanlığın ve burun büküldü gerçeğin sadakatine. Parmakla gösterilen çirkinlik el üstünde tutuldu ve sabaha karşı ölü bulundu yazar. Eli, hayatı tasvire amade...
Yakışmayan ne varsa giydi ruhuna bir bir. Sebebi ziyareti belliyken günahın, eksikliğinden dem vurdu gün gün azalırken. Siyahına boyandı yaşamın ve kaybolmak istedi zamanda.
Dünyanın en güzel okyanusunda kaybolmuş ve bulsa zaman çoktan ileri. Gözle görülür itirazlar, kahkahayla cevaplandı. Söz konusu değildi kaygı çünkü hayat basitliği el üstünde tuttu. Ve sevildiğiyle kaldı ruh. En ortasında hayatın.
Hatırasında kaldı acı! İçerledi en içerisi kalbin. Düşüncelerine hükmü geçti aklın ama kalbe yenik. Söz konusu ihtimallerin en cılızına tutunduğunda zaman geçti ve ruh kör. Ki gözleri tanık oldu olan bitene. Şahit yazıldı en yalancısı. Ve en yabancısı oldu zaman...
