Bakıyorum sana, o tanıdık çehrene. Eskiden her baktığımda içimin gittiği o yüz, tanrım şimdi ne kadar uzak. Benliğinin derinlikleri dışarı yansıttıklarınla ne kadar uyumsuz, ki sevgilim bu tutarsızlık bile beni senin kollarında olma arzusundan uzaklaştıramaz. Beni uzaklaştırışın kendinden ve kaçışın... Ama bilirim yine başını yastığa her koyduğunda aklına ben gelirim. Sen kendine yabancılaşmış bir adamsın ve ben seni kendinle tekrardan tanıştırmaya çalışan çırpınan bir kadın. İmkansız bilirim... Umutsuzum bilirsin. Şimdi yanı başında farklı farklı figürler ve hepsi sana eski benliğini unutturmak için çırpınır, ama sen ilkel dürtülerinin özünü yenmesine izin vermezsin, inanırım...