Gök gürlüyor,
bulutlar çarpışıyor,
Kalbimizi ısıtmaya çalıştığımız her an,
küçük bir yağmur damlası düşüyor
gökyüzünden
ve seni,
benden tekrar alıyor
her bir damlasında.
Üşüyorsun sen,
bilirim sevmezsin soğuğu
zaten kalbi buz tutmuş bir insan
neden soğuğa ihtiyaç duysun ki?
Seni sıcak tutmak için
çırpındığım her vakit
mahrum bıraktın beni soğuğundan da.
Bak şimdi
birer birer düşüyor
yağmur damlaları
bu kez seni bana katmak için.
Bırak yağmur
ıslatsın seni her bir damlasıyla.
Geri getirsin bana
o güzel çehreni
ve buz tutmuş kalbini.
Çünkü bilirim,
o buz kalbin bile hayat verir bana
ve bir sıcaklıkla sarar beni,
hiçbir zaman hissetmediğim.
Şimdi giyme ceketini,
bırak yağmur yağsın varsın,
bırak yağmur seni ıslatsın her damlasıyla,
bırak yağmur seni bana geri getirsin
her bir damlasıyla.
