bilmem ki
şu hayatın nesinde,
neresinde bulacağım
bana ait olanı;
kendimi.
ah güzellikler:
hangi gözler görüyor sizi?
hangi ellerin kölesi olmuşsunuz?
ve benden uzak kaldıkça
nasıl daha güzel oluyorsunuz?
acılarla devinir şiir
acılara bulanır
gökyüzüne baksam
derince bir nefes çeksem
çözülecek gibi
fakat şiir düğümlenmiş boğazıma
bunalıyor
ve kırılıyorum;
bin parçayım kendimden hariç.
siz uçuşun ey kuşlar
siz ağaçlarla kardeş oldukça doğacak güneş.
