Bir adım, sonra bir daha

Fısıldanan adlarımızı duymak gibi, içte

Çünkü etrafımızda yeşerdi bir orman

İki kişi, sanki bir çemberin içinde

 

Adım adım

 

Yürümek gibi karşılıklı bir merkeze

Hani o karmaşa, kaos içinde

Hani dumanlar sarmışken dört yanı

Hani bu son denen sözleri bulandırmak gibi işte

Hani gezinerek duyguların saçıldığı bir denizde

Hani tekrar tekrar dönüp de saymak gibi

Söylemek gibi yine

 

Adım, adın

 

Yağmurların haykırışı içinde kaldıysak yine

Batıyorsa bir sandal şimdi

Küskünlük hep yağmurlara olur da hani

Gecenin içinde parlar damlalar, görürüz işte

Aynı göğün altındayız yine

 

Düşünürüm şimdi haritamı alıp elime

Hayat, süzgecimden geçmekte

Adım adım yaklaşıp da ben yine

Akıtsam zamanı özlediğim bir nefeste