Bir adım, sonra bir daha
Fısıldanan adlarımızı duymak gibi, içte
Çünkü etrafımızda yeşerdi bir orman
İki kişi, sanki bir çemberin içinde
Adım adım
Yürümek gibi karşılıklı bir merkeze
Hani o karmaşa, kaos içinde
Hani dumanlar sarmışken dört yanı
Hani bu son denen sözleri bulandırmak gibi işte
Hani gezinerek duyguların saçıldığı bir denizde
Hani tekrar tekrar dönüp de saymak gibi
Söylemek gibi yine
Adım, adın
Yağmurların haykırışı içinde kaldıysak yine
Batıyorsa bir sandal şimdi
Küskünlük hep yağmurlara olur da hani
Gecenin içinde parlar damlalar, görürüz işte
Aynı göğün altındayız yine
Düşünürüm şimdi haritamı alıp elime
Hayat, süzgecimden geçmekte
Adım adım yaklaşıp da ben yine
Akıtsam zamanı özlediğim bir nefeste