Göklerin kederli ahısın
Gözyaşısın bulutların dudaklarında
Şeffaf, seyyar bir çiçeksin
Sevdiğimin saçlarında
Yağıyorsun, inceden ince gönlüme
Esiyor bir deli rüzgar, serince
Gölgen kederli ve de derin
Ama gene de dinliyorsun derdimi
Dur durak bilmeden dinliyorsun
Yarama ilaç, derdime de deva oluyorsun
Hey sel taşkını
Bağrına basarsın herkesi
Ağaçlara gidiyorum ben de
Sen de kimsin demek için
Görüyorlar
bir yangın yeri yüreğim
Yıldırım düşüyor ve ağlıyor gökyüzü
Oradan sen sırıtıyorsun bana
Okşuyorsun tenimi
Dosttur yalnız ruhuma
Her bir damlan
Hapis etmiş ikimizi de
acımasız zaman
Bu uslanmaz çocuğun çığlıklarını
Duy nolur duy
Bozkırlarda koşan bu çocuğun acılarını
- Alıp, götür yağmur
