Gökyüzü ağlıyor, sesini duyuyorum
Tenime değmiyor bile tek damlası
Sanki tamamını üzerine çekmiş gibi
Yağmuru aydınlatan sokak lambası
Sensin gönül mabedinin lambası
Hayatın kendisi gibi, yağmurun her damlası
Bense bir pervane, yanacağından bihaber
Yaşam ve ölüm çevrende beraber
Çehrende bulutlar hüzünle toplanmış
Katlanmış yar, yürek buna katlanmış
Ben bir deva ararken bitmez dertlere
Meğer en güzelleri sende saklanmış
