Hani diyorum sonra, bu dünya ekşiliği
Zulamızda bu yangın savrukluğu
Ve yağmur küllere yağıyor hep
Küllerin harcında cân
Mayasında bozukluğu çağın
Yağmur, küllere yağıyor hep..
Hatırlıyorum
Bahçem burası değil
Diyebiliyorum
Ateş tortusu yaşlarla suluyorum
Kan duvarlarımı
Yangın, dünleri soruyor hep..
Değildi Âdn ve İlliyyûn burada
Adınla toprak;çamur buluyor,
Adem:Havva
Habersiz her tohuma
Bir çisenti kovaladımsa da
Yağmur, -var ya!- küllere yağıyor hep..
Dualar kıblesi göğe uzatıyorum
Petrol maîsi elleri
Öyle akşamlar oluyor ki
Cumaüstleri diyorum
Yağmur, gülleri boğuyor hep..
Dumandan, isten, kavgadan
Yangın, güllere kanıyor tek
Neden soğuduğu sorulmadı
Merak edilmedi niye tutuştuğu
Yangınım; külleri sanıyor sen
Düştü yüzün, adımsızlığın yollarıma
Küfürlerim ceplerimde kaldı
Mavi bir gül görmedim hiç
Ve yağmur, küllere yağıyor hep..
