Yağmur yağması kadar güzel şey nadir gördüm sanırım. Mesela durduktan sonra gökyüzünde bıraktığı gökkuşağı adı verilen ahenk şöleni, dışarda, ormanda, bahçelerdeki güzellikleri yani çiçeklerin oluşumuna katkıda bulunması... Bunlar güzel şeyler değil mi?
Yağmur yağdığında (çok şiddetli olması durumu hariç) insanların neden kaçtığını bir türlü anlayamıyorum. Bırakın biraz ıslanın. Tadını çıkarın yağmurun. Birazcık ıslanmaktan insanın hasta olabileceğine inanmıyorum ben. Mesela bir bebeğin ilk karla, yağmurla tanışma anı çok güzel değil mi? ancak anneler özellikle acemi, yeni anneler bir yağmur damlası görse hemen çocuklarını korumak istiyorlar. Onları da anlamak lazım tabi ama çocukların da bu tarz şeylerle tanışıp keyif almayı öğrenmelerinden yanayım ben. Tabi ki abartmamak gerek ama azıcık da ıslansınlar be :)
Sadece çocuklar değil aslında. Aşıkların da yağmur altında dans etmeleri de çok romantik, çok güzel bir an değil mi? Hasta olacaklarını biliyorlar ama dans etmeyi sürdürüyorlar. Çünkü bence onlar da yağmurun mutlulukla bir ilişkisi olduğunu düşünüyorlar. Sadece aşıklar değil, benim gibi yalnız ve sadece kendine aşık insanlar da bu anın tadını çıkarmalı ve bence bir yerlerde bundan zevk alan insanlar var. Öyle de olmalı. Demiştim ya bence yağmurun mutlulukla bir ilişkisi var diye, yine söylüyorum "bence yağmuru, ıslanmanın mutlulukla bir ilgisi var"
Bırakalım aşıklar dans etsin yağmurun altında
Bırakalım çocuklar su birikintisinde zıplasın, yağmurun altında birazcık vakit geçirsin
Bırakalım üzgün insanlar biraz da olsa yağmurun altında unutabilsin dertlerini
Bırakalım kendini seven insanlar ıslansın, kendilerini mutlu etsin yağan yağmurun altında...
Hem hep demezler mi "yağmur berekettir". Bırakalım da bu bereketten yararlanalım.
Mutlulukla...
