Ah!

Ne vakit yağsa yağmur düşerim yollara. 

Bak işte ağlar gök baba tüm utançlarım için.

Şimşekler çalar dayağını köhnemiş toprağa.

Boğar sorgulamalar, sel olup taşar niçin?

Şimdi kaosun sesi çınlar, yankılanır ruhumda.


Ah!

Ne vakit yağsa yağmur düşerim yollara. 

Adımlarım azgın, gözlerim kederle bakar. 

Kulak verin zihnimdeki karanlık şarkıya.

Korkmam ölümden, yalnızlıktan korktuğum kadar.

Sözlerim öğüt olur belki, kalan fani sağlara.


Ah!

Ne vakit yağsa yağmur düşerim yollara.

Göğün memesinden akan süt bizim için.

Sadece sana ve bana, dostum Pessoa. 

Tanrılara mahsus yalnızlık bizim için.

Belki bu yüzdendir benzeyişimiz onlara.


Ah!

Ne vakit yağsa yağmur düşerim yollara. 

Heybemde Dante ve yazılmamış şiirler. 

Şair olmak gelir içimden çıkıp dağlara. 

Okurum orada kantolar ve besteler. 

Yalnız kalmış tüm ağaçlara ve taşlara.