Yağmurun Yolu Buğulu günler başladı içimizde yeryüzünde…Su damlacıkları gibi büyüttüğümüz ağır gelen her şeyi bırakmak ister gibi…Bekledim sarıdan yeşile dönen penceremin arkasında bağ kurmak zor olmadı. Onun birleştirip biriktirdikleri çok yükselrdeydi bizim ise çok içimizde…Bizim gibiydi aslında gökyüzüne indirmeye tenezzül etmediği damlaları vardı içinde bekledi bulutlar oluşsun, bekledi zamanı gelsin beklerdi yagmur bereket dualarına nazlanırcasına … Yağmurda döküyor içini hemde kelebeği bile incitmeden…Can buluyordu kuruyan yüzlerde , yağmurla bağı olan insanlarda.Derin içlerden yükseklere sinen bir ferahlıkla artık ben ıslanmak istemeyen yağmuru hisseden insanlardanım Bob demek istirorum