Yahya Kemal Beyatlı Parkı'nda oturuyorum,
Çimenler yeşil ve kısa, insanlar aceleci ve mutsuz,
Şehre bir telaş hâkim.
Sabah vapurları Moda sahili gibi sessiz, huzur verici
Bu kente olan ön yargılarımı yitirdim ben.
Ne zaman baktıysam martı dolu sahile
Sporunu yapan, müziğini dinleyen, hayvanını gezdiren
her kimse için kahvemi içtim ben,
Tadını çıkardım onlar için
İstanbul seferi bir nevi hayatımın dönüm noktası
Yürümek hiç bu kadar mutlu etmemişti beni,
"Onun" yapamadığını gerçekleştirdi bu eylem
ve de Yahya Kemal Beyatlı Parkı'nda oturuyorum yine ben
