Denizin dibinde parlayan yıldızı görüyor musun?

Suların sesinde kaynaşan güneşe dokunuyor musun?

Adım adım yürüyordum, koşarken buldum ayaklarımı.

Eşsiz bir tan vaktinde açtım gözlerimi, semâya.

Yitip giden tüm hasretlerin toplamıyım, mıyım?

Eksik olan tüm yerlerden de çıkardım mı kendimi?

Tutamıyorum ki zamânın ellerini, rûhum ağlıyor.

Onun gözyaşlarını silerken ümitlerimi kaybettim.

Gece oldu, gürültüler sustu, karanlık konuşuyor.

Uzaklardan göz kırpan yakamozu gördün mü?

Bir ân, yüreğine su serpildi fakat bu yakamoz, yakar seni...

Çünkü sanrıların hayâlinden başka bir şey değil, değil mi?