çok mutluyum ve çok mutsuzum. nasıl hissettiğimi bilmiyorum. kafamda tonlarca beton yığını, sanki bir enkazın altındayım. gülmek bana yakışmıyor. gülmek bana çok yakışıyor. çok özledim. hiç özlemedim. çok seviyorum ve nefret ediyorum. bu kararsızlık beni günden güne çürütüyor. kafamı toparlayamıyorum. yazı yazamıyor, kitap okuyamıyorum. yaşamın içi gitgide boşalıyor. karamsarlık her tarafımdan sarmaya başladı. sanki dünya çok aydınlık bir yermiş de bir tek ben kapkara öylece ortada duruyorum. öyle olmadığını biliyorum. öyle olmadığını bilmiyorum. şey gibi bir his var içimde: sanki dünya benimle yakartop oynuyor ama ben hep ortadayım. gelen geçen bana vuruyor.
