Morarmış tuvaller görüyorum rüyamda
Hepsinin ahını almışım
Öfkeyle sarılıyorlar her biri boynuma
Anlıyorum, canlarını çok yakmışım
Tüm seçimlerimi görüyorum
Yaşanabilecek tüm yaşamlarım
Hepsi hüzünlü, hepsi kırgın, çabalanmış
Ayyaş, polis, doktor her şeyi yapmışım
Sonunu görüyorum, hepsi boşa yaşanmış
Kendimi boğazlarken gördüm onu
Dostlarım tutamayınca taptaze cesedimi
Simsiyah saçları, bembeyaz boynunu
Gözlerimi açtığımdan beri arıyorum ölüm meleğimi
Kimi zaman bir barda bulduğumu sandım
Kimi zaman okulda
Nadiren aynalarda ona rastladım
Çoğunlukla sarhoş olduğumda
Bir şey eksik bende, bir aptal bile görebilir
Bir bakın bana, dumanlar içindeki ucube
Aynalar benim yargıcım, çok acımasızlar
Yargılıyorlar kendime ettiklerimle
Neden sürekli bire bin katıyorlar
Oysa kim acı çekmiş ellerimde
Beklenmedik canlandırır kanımı
Cepteki son metelik, yeni bir öpüş
Bunları vermedikten sonra ne fark eder
Al canımı
Tekdüze her gece ayrı bir ölüş
Kim bilir bilmem ama
Şairler ölüyor gece gündüz
Bir şarkı söyleyeceğim sana
Bana bunu kargalar öğretti
Yanından gitar bile çalacağım hatta
Bunu bana titrek elli bir cerrah gösterdi
Beni anladığını söyledin
Neden susarsın şimdi
Örtünsün geceler üstümüze umursama
Kaçırsan ne yazar bakire güneşi
Beni anladıysan bana kötü bir şiir fısılda
Aptalca, hayat hakkında umursamaz olsun
Bir mahalle dilberi ve arabası olan bir ergen hakkında
Bu şiirler sen çiçekli elbiseler içindeyken okunsun
Bir tren kalkar başka kıtalara
Yenilenmiş bir özleme gebe
Trenler neden bu kadar sessiz yol alır
Neden uykumdan uyanamadım o karanlık gece
Şeytan nasıl böylesine tatlı dilli olur
Tanrının terziliğini almış yanına
Senin yüceliğin neden bana engel olur
Biliriz cennetin anahtarı her bir sinir ucumuzda
Ah kader, neden ayırdın her bir kıtayı
İçime işlenmiş mesafelerin acısı
Yanlış yerde, yanlış zamanda
Bari doğru kişiler olmasa
Her uyanışım aynı kâbus
Her heyecanım boğazımda bir düğüm
Tekrar yazılıyor aynı hikaye
Mosmor tuvaller gördüm rüyamda
Başka bir zamanda
Başka bir yerde
