İçimde besili bir yalnızlık var
Her kolunu oynatışında
Göğüs kafesimde bir çukur
Büyüyor
Çukur mu içimde
Ben mi çukurun içindeyim
Biri parmağının ucuyla içimdeki tüm kalıntıları sıyırmış gibi
Kediler bile üşüşmüyor artık
Bir sokak arası var içimde
Tüy bile düşmüyor
Hiçbir perde aralanmıyor
Hiçbir baş sarkmıyor pencerelerden
