Her şey gibi bir şeylerin başındayım ve sonunda.
Bu acımasız hayat hangi acıları çıkaracak karşıma.
Ve bir gün rast gelir miyim sevinçlere.
Birkaç gündür uykusuzum.
Şimdi karanlık ve soğuğun çepeçevre sardığı gecenin ortasındayım.
Yalnız, tek başıma, kimsesiz...
Ellerimi ve parmaklarımı sımsıkı kavrayan ayaza inat yazıyorum.
En kötü yanı ise yalnız kalmıyorsun aslında. Tüm sesler kesilince sen konuşmaya başlıyor derinlerden bir yerden.
Eski defterleri açıyor bir bir.
Çocukluğunun sayfalarını hayallerinin ve güzel zamanların...
Pişmanlıkların, hataların keşkelerin sayfalarını çeviriyorsun teker teker ve okuyorsun satır satır.
Bir de bakıyorsun ki şimdiye geliveriyorsun.
Ne de çabuk geçiyor zaman,
Ve ömrün gözlerinin önünden
Senden...
