Kimsesiz dil ailesinden,
Bir dil buldum,
İsmi: ‘Yalnızca’.
Konuşmayı öğrendim,
Tabi ki,
Yalnız başıma,
Sessizdi bütün harfler,
Sessizdi bütün kelimeler.
Susarken konuşuluyor,
Pek duyulmuyor sanırsam,
Dışarıdan zannımca.
Her mesele çözülüyormuş,
İnsan kendini bulunca.
Hiçbir sıkıntı kalmıyor,
İnsan kendini duyunca.
Ve bu dil:
Her insanın kendi lisanında.
Çok iyi anlaşılıyorum,
Özellikle :
Dışarıdan hiç kimse,
Bana karışmadıkça.
12.03.2024