Aslında çok da soğuk olmayan bir sonbahar sabahında
Girdi odaya 2 gündür hiç sigara içmemişçesine hemen bir sigara yaktı
Bir tutam duman çekti içine
Bekledi
Bekledi…
Üfledi…
Gözlerini karşı soluk yeşil duvardaki krom çakması bakır saatten hiç ayırmıyordu.
Saat 11’ 5 mi geçiyordu
2. fırtı çekti bekledi... üfledi...
Sanki tüm kötülüklerini içinden atmak istercesine bir üflemeydi bu.
Gözü hala saatte ve gözleri dalmış ve hiç konuşmuyordu
Onu izlerken iki sigara bitirdim.
Bir fırt daha aldı
Bekledi…
Bekledi…
Üflemedi…
Sigarasını 3 nefeste bitirmişti, son nefese ne oldu bilmiyorum
11.25 oldu saat
Saçı dağınık umutsuz bakışlara bürünerek fırladı ayağa, gözlerini saatten ayırmadı
Son kez derin bir nefes aldı.
“kendimle randevum var gitmem lazım.” dedi ve arkasına bakmadan çıktı.
Garipti
sigara paketini unutmuştu çünkü
Sigarasından yaktım.
Arkama yaslandım.
Derin bir nefes aldım
Bekledim
Bekledim
Üflemedim…
Ve gözüm saatte 18.42
Kendine selam söylemeyi unutma!
24 Nisan 2018
