Kıştan kalma gömleğimle saat üç buçuk

Artık günlük hayatı

Günlük heyecanı 

Eşyalarla yaşıyorum

Kıştan kalma ceketimi giymeden

Saat üç buçuk


Üşümeler olsun

Yeni varılan ev sıcağı

Anca 

Tablolarla


Bi' kedim bile yok


Kalbi olan ne varsa anlaşamadım

Bi' sen vardın, sonralarda anladım

Seninle de kalbin yok diye anlaşmışım


Günlerimi sana yazıyorum 

Tek okuyan

Kendi gözlerim

Bu yalnızlığı örtecek kaftan yok

Asgari ücret çabalarım

Kıştan kalma ceketim

Saat üç buçuk 

Bekleyişin sokak lambası sönecek


Bi' kedim bile 

Yok


Günah işlemeye bunlar son hazırlıklar

Bu cehennemlik çehreme ilk merhaba

Bi' katil damgalanacak bugün

Bi' adam fişlenecek


O adam senin


Ellerim birbirine küs

Dizlerim komşuluk nedir bilmez

Anca

Kıştan kalma ceketim


Bi' kedim bile yok


Güzelim pembe izmaritler

Güzelim pembe izmaritler mutfakta hâlâ


Bi' köşede naçizane

Kendimi bilevleyeceğim

Senden kalanlar 

Pembe

Aktı akacak kırmızı

Gözyaşı az geldi 

Tamamlayalım hemşire kadın üstü de kalsın


Açılın, ben aşığım

Ama bi' kedim bile yok