Yalnızlık acı veriyor tenime.
Bir ağustos akşamında
Rakı içilirken birilerinin masalarında
Ve sarhoş danslar edilirken beraber,
Yalnızlık acı veriyor benim tenime.

Çocuk gibi aramak
Her sokak, her caddede seni
Öyle ki sokakların dilencilerini
Ve hangi çiçeğin
Hangi caddede yetiştiğini bilmek.

Böyle yalnızım
Böyle bir yalnızlık acı veriyor tenime.
Güneş uzaklaşırken bu topraklardan
Ve ay uzaktan haberini verirken geldiğinin.

Tüm bunlar olurken fark etmemek hiçbirini.
Geceler gündüzleri kovalıyor
Ve aylar, yıllar geçiyor sevgilim.
Ben aynı sokak, aynı caddelerdeyim.

Umut ne sokakta bitiyor
Ne de kirli bir sokakta
Seninle karşılaşma ihtimalinde.

Yalnızlık acı veriyor tenime
Umut içinde kıvranıyorum
Kavruluyorum umut içinde
Öyle bir umut ki içinde sen olma ihtimali.