-Kadıköy'de indim-


"Yalnızlık hissi''ni damarlarıma kadar hissettiğim bir halin içindeyim yine. Çevremdeki ağaçlar, memnuniyetsiz annelerin çocuklarına yaptıkları gibi yapraklarına beni işaret ediyor, kaldırımlar beni üzerlerinden atıp ıslak sokaklara terk ediyor, güneş her yere verdiği ışığını evler aracılığıyla benden saklıyor.


Her şey bana bakıp beni düşünüyor, beni eleştiriyor, beni yargılıyor.


İşte yalnızlık.


Yalnızlık böyle hissettiriyor.