/Özlüyorsun

 Komalardan uzak dur/


Geçme

Güzdür aklın yamacındaki sehpa

Devril ondan


Başka bakıyorsun

Dizlerinde akşam uykusu

Serinlikten gelen hafif bir ürperiş

Büyüyorsun


Tam yağmur yağacak

Tam çıkacaksın pencereye

Özlüyorsun

Komalardan uzak dur

Çok rütbeli polislerden

İnsanlardan


Avuçlarına doğan heceler

Masada kan

Geceyi yazma oraya

Alt alta çok yazılmış bir kere

Üst üste koy ve katlayıp uzak dur

Özlüyorsun

İçinde devrimin bir kalıntısı

Sol türküler

Sağ türküler

Söylemiyor seni

 

/Zulmü çeken kameralar neden titremiyor/


Kalıyorsun evren ortasında

Kurşun sıkılınca gevşeyen bir tetik gibi

Özlüyorsun

Sarılırsan da geçmeyecek

Sevdiklerinden uzak dur

Biliyorsun

Kolların hiç

Kolların asla yetmeyecek

Bir tetik hep

Bir tetik daima

Bir tetik anbean

Gevşeyecek kurşun sıkılınca


Kendini tut

Parmağında nöbet

Nabzında bir bağımsızlık var

Özlüyorsun

Sigaradan uzak dur

Pahalı içkilerden

Kendinden


/Susmuşsun bir asır

Konuşmuyorsun/


Aynaya üç kez

Uyurken bir

Rüya görürken iki

Kâbuslar büyürken üç

Bakıyorsun

Tam yarın olacak

Tam doğacak sessiz evde güneş

Özlüyorsun

Sokaktan uzak dur

Arkadaşlarından

Sevdiğin o kızdan

Ve komalardan


Işık süzülsün diye beklerken

Vakit kirli sonu getirir

Duymuyorum

Ses yok kaç gecedir

Konuşuyor

Bazen iliklerin

Bazen eklemlerin


/Radyoda hüzün kovalayan adamlar

Yalnızlığı duymak desinler buna/


Hep bir şeyler

Bir ara sevdiğin

Uzakta kaldığın şeyler

İstasyon evleri

Banklar ve yaz şimdi

Geceler

Özlüyorsun

Tam ağlayacaksın

Ağlıyorsun.