Antik Yunan'dan beri aslında güncel bir mesele yalnızlık. Aristoteles diyor ki "Yalnızlık tanrılara mahsustur." Bazı düşünürler yalnız kalmayı delilikle özdeşleştiriyorlar, bizde de "Yalnızlık Allah'a mahsustur, yalnızlık doğru değildir, insan toplumsal bir varlıktır." gibi bir eğilim bakış açısı var ama ben şöyle düşünüyorum. Mesela kötü bir insanın yalnız kalamayacağını düşünüyorum çünkü yalnız kaldığında kime kötülük yapabilir?
